Halverwege thuis

Vanmorgen mailtje van Jos, dat ik toch nog op 8 februari zou kunnen vliegen, tegelijk met Klaas. Hoewel het me wat overviel er toch nog even achteraan gegaan, want wel zo gezellig en 2 daagjes extra is ook wel lekker natuurlijk. Maar ze konden dat hier niet 1, 2, 3 regelen en we hadden maar een uur of drie om alles rond te krijgen. Al met al teveel gedoe in te kort tijdsbestek, dus gewoon de bus gepakt naar het vliegveld.
Inmiddels zit ik de tijd alweer te doden op Dubai airport. Het eerste stuk zit er alweer op. Lekker geslapen in het vliegtuig. Het laatste uur was ik wakker en begon mijn Saoudi Arabische buurman een praatje aan te knopen. Al gauw had hij het alleen maar over XTC, heroïne, marihuana & cocaïne. Zijn Engels was nogal gebrekkig en mede daardoor kwam er weinig zinnigs uit. Terwijl ik lag te pitten had hij, zag ik later, inmiddels ook zo'n 6 flesjes wijn achterover geslagen. Ik zat niet echt op zulk soort geklets te wachten, van een vent die teveel op heeft. Toen ie me ook nog aan begon te staren, tegen me aan ging hangen en aan me begon te zitten, heb ik 'm maar even in onvervalst internationaal 'STOP' duidelijk gemaakt dat ik daar niet van gediend was. Daarna sukkelde hij in slaap, moest 3 x gewaarschuwd worden dat we gingen landen, hij zijn stoel omhoog moest zetten en zijn gordel vast moest maken. De landing zelf kreeg hij ook niet mee. Ik was blij, dat we er bijna waren. Je zal nog een paar uur naast zo'n figuur moeten doorbrengen.
Tot zover de verslaglegging. Binnenkort praat ik jullie graag weer 'live' bij!