't Luie zweet eruit

Zo, eindelijk maar weer eens op de fiets vandaag, het zou tijd worden. Ik had er ook weer zin in. Vanmorgen boeltje bij elkaar gepakt inclusief spullen van Klaas, want die had niet alles meegenomen op zijn trip over het Bolavenplateau. Hij had zijn voortassen achtergelaten en die konden op mijn voordrager, dus geen probleem. Ik hoefde maar een klein eindje, maar 37 km naar Champasak waar we afgesproken hadden. Klaas had vanaf Xenamnoy wel 140 km voor de boeg! Moest nog even kijken of hij het zou redden in een dag. In elk geval kon ik rustig aan doen en startte de dag dus op zijn elf en dertigst op. Tegen 10.30 uur eindelijk op de fiets. Na een km of 20 zou er een leuke plek zijn om wat te drinken in een restaurantje wat van de weg af. Ik kon het niet vinden. Al snel was ik in Ban Lak Samsip, waar ik rechtsaf moest naar Ban Muang. Vanaf daar gaat er een pontje over naar Champasak aan de overkant van de Mekong. Er is ook een nieuwe weg vanaf Pakse, dan moet je in Pakse al de Mekong over via de brug. Maar het leek me wat saai en ik koos voor de andere weg. Ban Muang is een mooi dorpje. Ik werd er meteen aangehouden door een man die me voor 30.000 kip wel over wilde zetten naar de overkant. Dat is belachelijk duur voor hier. Voor 50.000 varen ze je helemaal van Pakse naar hier en voor hetzelfde geld zit je uren in een bus. Ik stelde dus 5000 voor, wat het volgens mijn boekje zou moeten kosten. Hij zakte toen naar 20.000, nog veel te veel. Ik zei hem dat ik eerst wat zou gaan eten en dan wel weer zou zien.
Ik heb er gegeten in een restaurantje op het water. Niemand sprak er een woord Engels en een menu hadden ze niet, dus mee naar het keukentje en wijzen. Maar behalve rijst en een schaal met witte kool (geloof ik), zag ik er niet veel. Ik was benieuwd wat ik zou krijgen, maar blijkbaar was het toch goed begrepen, want na een tijdje kreeg ik zowaar een bordje met fried rice en groente. Een stel Chinese of Vietnamese toeristen had er ook net gegeten en veel troep achter gelaten. Mogelijk Chinezen dus, want daar in China smeten ze ook alles van zich af. Maar opruimen gaat hier snel. Je pakt het tafelkleed bijelkaar en schudt het uit boven de Mekong, inclusief plastic waterflesjes, ander verpakkingsmateriaal, afgekloven botjes, etc. Tja... Zo gaat dat hier.
Afgezien van wat dobberende waterflesjes op de Mekong, is het hier prachtig! Een eerste eilandje ligt vlakbij, met mooie witte strandjes langs de Mekong.
Na het eten terug naar de opstapplek van de boten. Inmiddels had ik de grote pont ook ontdekt, die zou zeker goedkoop zijn. Die ging echter niet (veel mensen nemen nu w.s. de nieuwe weg, met de brug) Die vent die mij over wilde zetten voor 20.000, was er wel, met zijn bootje vol toeristen, klaar voor vertrek, ik kon nog net mee. Ik vroeg wat zij betaald hadden, ook allemaal 20.000. Tja... Wat kun je dan nog, als zoveel anderen daarin trappen? Gaan dan maar! Waterfietsen leek me geen optie.
Aan de overkant een leuk weggetje door Champasak. Volgens Bernadette Speets die mijn fietsrouteboekje schreef, zou het hier een beetje op Nederland lijken. (...?...) Met aan de ene kant de Mekong, aan de andere kant rijstvelden met op de achtergrond bergen en hier en daar een bananenboom kon ik de gelijkenis nog niet direct vinden. Maar het is hier wel erg leuk. Ik vond ook al snel een leuk guesthouse aan de Mekong voor een prikkie. Dat compenseert dan weer de dure overtocht.
Tegen half 4 nog een poging gedaan om op tijd bij de Wat Phu te komen, een ruïne van een Khmertempel. Het zou zo'n 8 km fietsen zijn en dan nog een stuk omhoog lopen. Het zou om 16.30 of om 17.00 sluiten. Het was eerder 11 km en ik redde het net niet. Ik was er iets over vieren, en het sluit om half vijf. Ik vergat ook mijn 'propperly dress'. Onverrichterzake weer terug dus, maar het was een leuk stukje fietsen. Ik kon weer wedstrijdjes doen met de schoolkinderen op de fiets, want de scholen zijn weer begonnen en de school ging om 4 uur uit. Vorige week gingen de kinderen trouwens ook alweer naar school. Nog steeds zie ik langs de weg veel gesloten scholen, maar ik vermoed dat er ook veel schooltjes gewoon niet gebruikt worden, mogelijk te weinig leerkrachten...
Klaas kwam rond 18.15 uur aan. Had veel pech gehad met zijn fiets vandaag. ketting geknapt, derrailleur achter stuk en later voor ook nog, wat een ellende! Hij heeft hier en daar wat gefixt, zodat hij nog wel kan fietsen, maar schakelen is echt een probleem. Hij had een lift gehad en hoefde dus geen 140 km te fietsen. Er zijn meer fietsers in het guesthouse, o.a. Leo uit Engeland. Samen met hem gegeten en lekker zitten kletsen. Is helemaal vanuit Engeland komen fietsen. Hij had Simon uit IJsland ook al een paar keer ontmoet op verschillende plekken op de wereld. Grappig toch?

62,84 km gefietst totaal 1270, 39 km