Fietsfamilie
Door: Janna
Blijf op de hoogte en volg Janna
12 Januari 2013 | Laos, Luang Prabang
Wat gezellig om jullie berichtjes te lezen! Lekker blijven reageren! Vind ik leuk! En sorry Sita, die mooie sterren zijn niet opvouwbaar, maar prachtig hè?
Oh ja, was ik nog vergeten... Op de markt in Luang Prabang zag ik ook nog een exemplaar liggen van het dagboek van Anne Frank in het Lao. Grappig niet?
Zaterdagmorgen de 12e weer vroeg op, want een zware klim voor de boeg. Na een lekker ontbijt (komende dagen maar weer afwachten) op pad. Klaas ontdekte op zijn GPS een leuk weggetje langs de rivier. Net LuangPrabang uit bleek dit een nieuwe (of een die ze aan het vernieuwen zijn) weg, die nog niet klaar is. Het eerste stuk bestond uit grof grind wat nog niet vastgereden was. Eng fietsen! Verderop ging het gelukkig over in vastgereden zand. Ze waren volop bezig met de weg, daar rijd je dan tussen sjofels, walsen en vrachtwagens. Het zicht op de rivier onttrokken door hoge bergen zand langs de kant. Het lijkt een erg brede weg te worden, je vraagt je af waarom voor de enkele auto die hier langs rijdt, maar de Chinezen hebben er vast ambitieuze ideeën over. In elk geval geen fileproblemen hier.
De zwaarte van de tocht viel me niet tegen, als je je maar op het ergste voorbereid... Naar boven was zwaar, maar fietsend te doen, met zo'n 7 km per uur. Het weer werkte ook weer mee, weer bewolkt en niet heet. We hebben zelfs een buitje regen gehad, wat de weg glad maakte, dat was dan weer minder prettig. Tussen de middag bereikten we zo'n beetje de eerste top op ruim 900m hoogte en daar hebben we geluncht met uitzicht op het dal. Samen met twee varkentjes die ons opzochten en ook wel zin hadden in iets van onze gebakken uienflapjes die we gekocht hadden. De perenschillen bliefden ze niet. Daarna een heerlijk lange afdaling van zo'n 20 km. Lekker natuurlijk, maar het geeft ook een beetje het gevoel dat al het gezwoeg voor niks was. Een andere fietser kwam me achterop. Even met hem staan kletsen. Een jongen uit IJsland. Hij was al 10 maanden aan het fietsen en had alles met de fiets afgelegd en soms de boot. Ongelooflijk! Verderop kwamen we Klaas ook weer tegen. Nog even met zijn drieën gekletst. Terwijl we daar stonden kwam er nog een westerse jongen op de fiets naar beneden soeven.
Daarna begon de tweede lange klim naar boven, nog langer dan de eerste. Nog een stuk dapper geprobeerd, maar op een gegeven moment vond ik het wel best. Het was weliswaar nog maar een kilometer of twintig, maar klimmend zou dat nog zo'n drie uur duren. Ik besloot een lift te gaan zoeken. De eerste de beste auto die ons achterop kwam hield ik tegen, want zoveel kwamen er niet langs. Ik mocht mee, fiets kon achterop de laadruimte. Ingeklemd tussen de chauffeur en zijn vrouw vervolgde ik mijn weg naar boven. Hij sprak nauwelijks Engels, heb hem alleen de woorden 'from' en 'city' horen zeggen, maar daarmee en met behulp van zijn iPhone en googlemaps, konden we elkaar wel duidelijk maken waar we vandaan kwamen. Grappig toch, zit je ergens halverwege een bergtop in Laos aan te wijzen in welke straat je woont. Het was een goede keus om een lift te nemen, want zelfs in de auto viel het me tegen hoever het nog was. Onderweg haalden we nog 4 andere fietsers in, o.a. onze IJslander. In Kiewkacham op zoek naar een guesthouse. De eerste de beste was wel aardig, maar wel wat primitief. Ik wist dat er in het boekje twee vermeld stonden waarvan de een geen goede naam had, maar uit mijn hoofd wist ik niet welke dat was. Op dat moment kwamen Martin & Charlotte uit Engeland aan. Zij waren van de andere kant gekomen, zagen mijn fiets en zochten ook een plek en zeiden dat dit degene was met de goede recensies. Ik vond het meteen gezellige mensen en besloot ook maar te blijven, wat een leuk stel! Ik vertelde ze dat ik met Klaas was die nog onderweg was op de fiets. Vervolgens kwam de ene na de andere fietser aan en Charlotte begroete elke man enthousiast met; 'Oh, you must be Klaas, are you with Janna?' Maar nee, het waren eerst een Zwitser en zijn vrouw, vervolgens een Sloveen, daarna een jonger stel uit Nieuw Zeeland. Het werd een gezellige boel. Iedereen bleef slapen en schoof gezellig aan aan de stamtafel. Pas toen het al donker was, kwamen Klaas en de IJslander aan. Klaas had hem wat gesupporterd, want hij zat er helemaal doorheen. Het was verschrikkelijk koud boven op de berg, maar we kregen een teil met gloeiende houtskoolblokken waar we ons lekker omheen konden scharen en een bord heerlijk eten. Leuke avond zo, met zoveel fietsers om een vuurpotje.
65 km gefietst
Het plaatsje Kiewkacham wordt niet herkend, maar ligt een stukje verder op de route van weg 13, zie kaartje.
Oh ja, was ik nog vergeten... Op de markt in Luang Prabang zag ik ook nog een exemplaar liggen van het dagboek van Anne Frank in het Lao. Grappig niet?
Zaterdagmorgen de 12e weer vroeg op, want een zware klim voor de boeg. Na een lekker ontbijt (komende dagen maar weer afwachten) op pad. Klaas ontdekte op zijn GPS een leuk weggetje langs de rivier. Net LuangPrabang uit bleek dit een nieuwe (of een die ze aan het vernieuwen zijn) weg, die nog niet klaar is. Het eerste stuk bestond uit grof grind wat nog niet vastgereden was. Eng fietsen! Verderop ging het gelukkig over in vastgereden zand. Ze waren volop bezig met de weg, daar rijd je dan tussen sjofels, walsen en vrachtwagens. Het zicht op de rivier onttrokken door hoge bergen zand langs de kant. Het lijkt een erg brede weg te worden, je vraagt je af waarom voor de enkele auto die hier langs rijdt, maar de Chinezen hebben er vast ambitieuze ideeën over. In elk geval geen fileproblemen hier.
De zwaarte van de tocht viel me niet tegen, als je je maar op het ergste voorbereid... Naar boven was zwaar, maar fietsend te doen, met zo'n 7 km per uur. Het weer werkte ook weer mee, weer bewolkt en niet heet. We hebben zelfs een buitje regen gehad, wat de weg glad maakte, dat was dan weer minder prettig. Tussen de middag bereikten we zo'n beetje de eerste top op ruim 900m hoogte en daar hebben we geluncht met uitzicht op het dal. Samen met twee varkentjes die ons opzochten en ook wel zin hadden in iets van onze gebakken uienflapjes die we gekocht hadden. De perenschillen bliefden ze niet. Daarna een heerlijk lange afdaling van zo'n 20 km. Lekker natuurlijk, maar het geeft ook een beetje het gevoel dat al het gezwoeg voor niks was. Een andere fietser kwam me achterop. Even met hem staan kletsen. Een jongen uit IJsland. Hij was al 10 maanden aan het fietsen en had alles met de fiets afgelegd en soms de boot. Ongelooflijk! Verderop kwamen we Klaas ook weer tegen. Nog even met zijn drieën gekletst. Terwijl we daar stonden kwam er nog een westerse jongen op de fiets naar beneden soeven.
Daarna begon de tweede lange klim naar boven, nog langer dan de eerste. Nog een stuk dapper geprobeerd, maar op een gegeven moment vond ik het wel best. Het was weliswaar nog maar een kilometer of twintig, maar klimmend zou dat nog zo'n drie uur duren. Ik besloot een lift te gaan zoeken. De eerste de beste auto die ons achterop kwam hield ik tegen, want zoveel kwamen er niet langs. Ik mocht mee, fiets kon achterop de laadruimte. Ingeklemd tussen de chauffeur en zijn vrouw vervolgde ik mijn weg naar boven. Hij sprak nauwelijks Engels, heb hem alleen de woorden 'from' en 'city' horen zeggen, maar daarmee en met behulp van zijn iPhone en googlemaps, konden we elkaar wel duidelijk maken waar we vandaan kwamen. Grappig toch, zit je ergens halverwege een bergtop in Laos aan te wijzen in welke straat je woont. Het was een goede keus om een lift te nemen, want zelfs in de auto viel het me tegen hoever het nog was. Onderweg haalden we nog 4 andere fietsers in, o.a. onze IJslander. In Kiewkacham op zoek naar een guesthouse. De eerste de beste was wel aardig, maar wel wat primitief. Ik wist dat er in het boekje twee vermeld stonden waarvan de een geen goede naam had, maar uit mijn hoofd wist ik niet welke dat was. Op dat moment kwamen Martin & Charlotte uit Engeland aan. Zij waren van de andere kant gekomen, zagen mijn fiets en zochten ook een plek en zeiden dat dit degene was met de goede recensies. Ik vond het meteen gezellige mensen en besloot ook maar te blijven, wat een leuk stel! Ik vertelde ze dat ik met Klaas was die nog onderweg was op de fiets. Vervolgens kwam de ene na de andere fietser aan en Charlotte begroete elke man enthousiast met; 'Oh, you must be Klaas, are you with Janna?' Maar nee, het waren eerst een Zwitser en zijn vrouw, vervolgens een Sloveen, daarna een jonger stel uit Nieuw Zeeland. Het werd een gezellige boel. Iedereen bleef slapen en schoof gezellig aan aan de stamtafel. Pas toen het al donker was, kwamen Klaas en de IJslander aan. Klaas had hem wat gesupporterd, want hij zat er helemaal doorheen. Het was verschrikkelijk koud boven op de berg, maar we kregen een teil met gloeiende houtskoolblokken waar we ons lekker omheen konden scharen en een bord heerlijk eten. Leuke avond zo, met zoveel fietsers om een vuurpotje.
65 km gefietst
Het plaatsje Kiewkacham wordt niet herkend, maar ligt een stukje verder op de route van weg 13, zie kaartje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
